Stelvio en Crocedomini
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
07 September 2016 | Italië, Gomagoi
Gisteren hebben we geen verslag geschreven want het was een nare dag. Uiteindelijk is alles gelukkig goed gekomen.
Pa ging gisteren weg en ik zou hem achterna de Stelvio op. Klimmen naar 2760 meter. Helaas ben ik in bocht nr 40 onderuit gegaan. Was erg naar want mijn been lag klem onder de motor en ik kon er dus niet onderuit.
Er ging een auto voor mij stil staan net na de bocht waardoor ik moest remmen terwijl ik nog in de bocht zat. Probeerde de motor nog overeind te houden maar dat lukte niet.
Het was verschrikkelijk druk maar ben gelukkig niet aangereden.
Er liep olie uit de motor en mijn remhendel was afgebroken.
Er kwam gelukkig van alle kanten hulp en er was gelijk een file.
Daarna pa gebeld en zijn kleding aan een motorrijder meegegeven zodat hij kon afdalen (was koud boven).
Motor startte ook niet meer.
Vervolgens ben ik hulpdiensten gaan bellen, terwijl ik in de wacht stond stopte mijn telefoon er mee......ik had mijn "plafon" bereikt!!
Ik dacht dat ik gewoon na mijn bundel extra ging betalen, maar helaas op=op.
Kon niet meer bellen, sms'en of wat dan ook.
Daarna weer motorrijders aangehouden en met hun telefoon pa gebeld en zij hebben pa zijn bankpas afgegeven boven.
En na 10 min kwam mijn held!!!
Ik zal het uitleggen: De held zijn naam is Helmut. Dat is de eerste motorrijder die ik had aangehouden voor pa zijn kleding.
Die is de weer de berg afgekomen nadat hij de kleding had afgegeven. Hij heeft mij geholpen de motor op een veilige plaats te zetten (stond nog steeds in de bocht).
Gelukkig startte de motor weer en was er geen olie meer uitgelopen. De rest van de dag zijn we bezig geweest om een nieuwe remhendel te krijgen.
Vorige jaren had ik die extra mee maar dit jaar had ik ze vergeten (hoe stom!!!)
Ik ben bij hem achterop de motor gegaan en eerst weer naar het dorp beneden. Daar gewacht tot 13:30 omdat alles tussen de middag dicht is. Had daar wel Wifi dus kon bellen via what's app met ma en Martine.
Die konden alles weer doorgeven aan pa. Helaas hadden ze in het dorp geen hendel.
Eerstvolgende garage......1 uur rijden verderop. Daar samen heen gereden en na 3 garage's/motorzaken hadden we er 1 gevonden!!
Daarna weer terug naar het dorp en nog wat gedronken zodat ik weer kon bellen om de stand van zaken door te geven (lang leve Wifi!)Pa was toen al bijna bij het hotel.
Toen de berg weer op naar mijn motor en de hendel vervangen.
Helmut is daarna nog met mij mee naar boven gereden en op de top van de Stelvio hebben we afscheid genomen. Het was ondertussen al 19:00.
Zonder Helmut de held had ik nu nog op de berg gestaan!!!
Vervolgens weer naar beneden en op naar het hotel.
WAT WAS IK BLIJ DAT IK ER WAS!!!
Vandaag begon goed maar ben ik nog stommer in de weer geweest. Ik had de motor naast de weg gezet om te wachten op pa. Hij was net weg en ik zou wegrijden. Had ik mezelf vergist in het hoogte verschil waardoor de motor nu op de andere kant lag.
Ik vloekte hard, pa hoorde mij en kwam terug. Daarna is hij verder gegaan naar de top. Ik zou wachten tot alle benzine en olie weer op zijn plaats zat want de motor wou weer niet starten.
Dat heeft bijna 2 uur geduurd.
Pa was ondertussen op de top en had daar geen bereik. Kon mij niet bellen en is weer naar mij toegekomen!
Net op dat moment startte de motor weer en ging pa voor de 2e keer de laatste helft (en steilste) ophoog.
Nou had ik al respect voor hem, maar nu.......zo knap dat hij dat kan!
Mijn andere held!
Nadat we boven waren (pa voor de 2e keer) op de "Passo di Crocedomini"(1892 meter) zijn we samen naar beneden gegaan.
Het was een prachtige afdaling via een smalle weg waar geen eind aan leek te komen.
De laatste 10 km ben ik vooruit gereden naar het hotel en tijdens het laatste stuk dalen hadden we mooi uitzicht op "Lago di Idro".
Nu net heerlijk gegeten en gaan zo lekker naar bed, zijn allebei moe van alle gebeurtenissen de afgelopen 2 dagen.
Wat wel een voordeel is als je zo laat aankomt in het hotel.....je hebt niet kunnen reserveren voor eten dus kan je kiezen uit 2 opties, pasta of pasta.
Pa ging gisteren weg en ik zou hem achterna de Stelvio op. Klimmen naar 2760 meter. Helaas ben ik in bocht nr 40 onderuit gegaan. Was erg naar want mijn been lag klem onder de motor en ik kon er dus niet onderuit.
Er ging een auto voor mij stil staan net na de bocht waardoor ik moest remmen terwijl ik nog in de bocht zat. Probeerde de motor nog overeind te houden maar dat lukte niet.
Het was verschrikkelijk druk maar ben gelukkig niet aangereden.
Er liep olie uit de motor en mijn remhendel was afgebroken.
Er kwam gelukkig van alle kanten hulp en er was gelijk een file.
Daarna pa gebeld en zijn kleding aan een motorrijder meegegeven zodat hij kon afdalen (was koud boven).
Motor startte ook niet meer.
Vervolgens ben ik hulpdiensten gaan bellen, terwijl ik in de wacht stond stopte mijn telefoon er mee......ik had mijn "plafon" bereikt!!
Ik dacht dat ik gewoon na mijn bundel extra ging betalen, maar helaas op=op.
Kon niet meer bellen, sms'en of wat dan ook.
Daarna weer motorrijders aangehouden en met hun telefoon pa gebeld en zij hebben pa zijn bankpas afgegeven boven.
En na 10 min kwam mijn held!!!
Ik zal het uitleggen: De held zijn naam is Helmut. Dat is de eerste motorrijder die ik had aangehouden voor pa zijn kleding.
Die is de weer de berg afgekomen nadat hij de kleding had afgegeven. Hij heeft mij geholpen de motor op een veilige plaats te zetten (stond nog steeds in de bocht).
Gelukkig startte de motor weer en was er geen olie meer uitgelopen. De rest van de dag zijn we bezig geweest om een nieuwe remhendel te krijgen.
Vorige jaren had ik die extra mee maar dit jaar had ik ze vergeten (hoe stom!!!)
Ik ben bij hem achterop de motor gegaan en eerst weer naar het dorp beneden. Daar gewacht tot 13:30 omdat alles tussen de middag dicht is. Had daar wel Wifi dus kon bellen via what's app met ma en Martine.
Die konden alles weer doorgeven aan pa. Helaas hadden ze in het dorp geen hendel.
Eerstvolgende garage......1 uur rijden verderop. Daar samen heen gereden en na 3 garage's/motorzaken hadden we er 1 gevonden!!
Daarna weer terug naar het dorp en nog wat gedronken zodat ik weer kon bellen om de stand van zaken door te geven (lang leve Wifi!)Pa was toen al bijna bij het hotel.
Toen de berg weer op naar mijn motor en de hendel vervangen.
Helmut is daarna nog met mij mee naar boven gereden en op de top van de Stelvio hebben we afscheid genomen. Het was ondertussen al 19:00.
Zonder Helmut de held had ik nu nog op de berg gestaan!!!
Vervolgens weer naar beneden en op naar het hotel.
WAT WAS IK BLIJ DAT IK ER WAS!!!
Vandaag begon goed maar ben ik nog stommer in de weer geweest. Ik had de motor naast de weg gezet om te wachten op pa. Hij was net weg en ik zou wegrijden. Had ik mezelf vergist in het hoogte verschil waardoor de motor nu op de andere kant lag.
Ik vloekte hard, pa hoorde mij en kwam terug. Daarna is hij verder gegaan naar de top. Ik zou wachten tot alle benzine en olie weer op zijn plaats zat want de motor wou weer niet starten.
Dat heeft bijna 2 uur geduurd.
Pa was ondertussen op de top en had daar geen bereik. Kon mij niet bellen en is weer naar mij toegekomen!
Net op dat moment startte de motor weer en ging pa voor de 2e keer de laatste helft (en steilste) ophoog.
Nou had ik al respect voor hem, maar nu.......zo knap dat hij dat kan!
Mijn andere held!
Nadat we boven waren (pa voor de 2e keer) op de "Passo di Crocedomini"(1892 meter) zijn we samen naar beneden gegaan.
Het was een prachtige afdaling via een smalle weg waar geen eind aan leek te komen.
De laatste 10 km ben ik vooruit gereden naar het hotel en tijdens het laatste stuk dalen hadden we mooi uitzicht op "Lago di Idro".
Nu net heerlijk gegeten en gaan zo lekker naar bed, zijn allebei moe van alle gebeurtenissen de afgelopen 2 dagen.
Wat wel een voordeel is als je zo laat aankomt in het hotel.....je hebt niet kunnen reserveren voor eten dus kan je kiezen uit 2 opties, pasta of pasta.
-
07 September 2016 - 22:33
Erna:
Gisteren was wel een nare dag voor jullie en na heel wat heen en weer gebeld te hebben met jouw en pa is gelukkig alles toch nog goed gekomen. Wat geweldig dat je zoveel hulp kreeg van Helmut. Ik was blij dat jullie weer samen in het hotel waren gisteravond.
Het had veel slechter met je af kunnen lopen!!
Maar........ Dat je je motor vandaag laat vallen en die oude man heen en weer de berg op laat fietsen is toch wel een toppunt ( hihi)
Maar goed dat jullie morgen een korte trip hebben, wel een mooie trip, ik heb daar samen met Bert ook gefietst, er zijn daar ook leuke terrasjes dus denk ik vaak stoppen voor koffie of een frisdrankje.
Fijne dag morgen en geniet er weer van.
Kuzzzzzzzzzzz -
08 September 2016 - 00:04
Martine:
Ook wij waren enorm dankbaar dat jou held er was!!
Maakte ons toch wel zorgen!
Daddy we zijn zo super mega trots op jou!!
Ik heb al moeite met de drempels in de straat!! -
08 September 2016 - 13:59
Siem:
RESPECT!!
De prestaties van Bert genieten al lange tijd mijn bewondering.
Die van Esther komen er nu bij.
Na menig schuifpartij met eigen "tor" deel ik je ervaringen.
Blijf STERK!!
Siem -
08 September 2016 - 22:17
Esther Schelling :
Maar ik was ook heel blij met jullie hulp Martine en ma! Bij nood weet ik wie ik moet bellen ;))
Siem bedankt voor je lieve woorden. Bij deze schuiver wou ik het wel laten hoor!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
